Było to jedno z najważniejszych świąt państwowych w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Przy okazji 22 lipca był również dniem wolnym od pracy. Wodzowie poprzedniego ustroju bardzo też dbali o to, aby wiele wydarzeń ważnych dla PRL odbyło się właśnie 22 lipca.

Narodowe Święto Odrodzenia Polski. Najważniejsze polskie święto państwowe w okresie Polski Ludowej, obchodzone co roku 22 lipca (do 1990), na pamiątkę podpisania Manifestu PKWN w 1944 roku i odrodzenia Polski po II wojnie światowej. 22 lipca 1944 roku, po prawie 5 latach II wojny światowej ogłoszony został Manifest PKWN. W rzeczywistości dokument ten został podpisany nie w Chełmie, ale dwa dni wcześniej w Moskwie. Nie miał też realnego znaczenia dla rekonstrukcji państwa polskiego – wiążące decyzje podejmowała tzw. Wielka Trójka, a przede wszystkim Józef Stalin.

Dzień 22 lipca ustanowiono świętem narodowym (i dniem wolnym od pracy) ustawą Krajowej Rady Narodowej w dniu 22 lipca 1945, czyli rok po podpisaniu Manifestu PKWN. Święto zastąpiło – obchodzone przed II wojną światową (od 1937 r.) – Święto Niepodległości obchodzone 11 listopada. Zniesione zostało natomiast ustawą Sejmu RP z dnia 6 kwietnia 1990. Święto obchodzono w całym okresie Polski Ludowej. Główne uroczystości odbywały się na placu Zwycięstwa (obecnie placu Piłsudskiego) w Warszawie bądź na Stadionie Dziesięciolecia. Święto to było dniem wolnym od pracy.

Zostało natomiast zniesione ustawą Sejmu Kontraktowego z 6 kwietnia 1990 (weszła w życie 28 kwietnia); równocześnie przywrócono Święto Narodowe Trzeciego Maja. Na dzień 22 lipca starano się wyznaczać ważne rocznice i wydarzenia. Wtedy otwarto Pałac Kultury i Nauki w Warszawie (1955), jak również zaczęto produkować Fiata 126p (1973) i otwarto Trasę Łazienkowską w Warszawie.

W Elblągu główne uroczystości odbywały się na placu przy Pomniku Odrodzenia. Często, tak jak w 1983 r., obchody 22 lipca trwały nawet kilka dni od 19.07. do 24.07.1983 r. a zaczynały się oficjalnie 20 lipca spotkaniem władz politycznych i administracyjnych miasta i województwa elbląskiego oraz koncertem kameralnym Elżbiety Stefańskiej-Łukowicz na terenie Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej. Szczególnym dniem w uroczystościach był 24 lipiec prawie w całości zorganizowany przez Straż Pożarną.

Czy macie jakieś szczególne wspomnienia związane z 22 lipca? Zapraszamy do podzielenia się nimi w komentarzach.

źródło: Wikipedia