Ksiądz infułat Mieczysław Józefczyk 15 maja obchodzi jubileusz dziewięćdziesięciolecia urodzin i pół wieku pracy na rzecz elbląskiego Kościoła i naszego miasta. Jest przyjacielem „Solidarności”, Sybiraków, Kresowiaków i byłych żołnierzy Armii Krajowej.

Ksiądz Infułat Mieczysław Józefczyk jest jednym najbardziej rozpoznawalnych mieszkańców naszego miasta. Jest jego Honorowym Obywatelem. Działalność jubilata wykraczała znacznie poza obowiązki proboszcza. Ks. Józefczyk ratował zabytki i przywracał im świetność, pisał książki o historii życia religijnego w Elblągu i okolicach. Jest przyjacielem „Solidarności”, Sybiraków, Kresowiaków i byłych żołnierzy Armii Krajowej. Jego przemówienia od serca na uroczystościach patriotycznych są  zawsze nagradzane wielkim brawami. 

Parafia z 70 tys. wiernych
Ksiądz Mieczysław Józefczyk, gdy przybył jako proboszcz i dziekan do Elbląga w 1968 roku jego parafia liczyła 70 tysięcy wiernych. 

Pierwszym zadaniem był podział na mniejsze i dzięki temu bardziej zwarte wspólnoty parafialne

– wyjaśniał przed laty autorce ksiądz Józefczyk.  

Jako pierwsze powstały parafie przy kościele ojców Redemptorystów i Świętego Jerzego w pierwszym roku działalności nowego proboszcza. Trzy lata później utworzono parafię przy kościele Wszystkich Świętych. Tak wyglądało to z punktu widzenia Kościoła. Natomiast ówczesne władze nie uznawały nowych parafii. Konsekwencją tego faktu było to, że  za wszystko odpowiadał ksiądz infułat. Władzy przeszkadzał głośnik umieszczony na zewnątrz kościoła św. Jerzego, bo przecież pracujący po sąsiedzku w domu partii słyszeli transmisję bezpośrednią mszy świętej. 

Żądano od mnie bym zdjął głośnik, ale nie wyraziłem zgody, sprawa była rozstrzygana w  Warszawie. Władze zezwoliły na zostawienie głośnika

– wspominał jubilat. 
Gdy kazania ojców Redemptorystów uznano za zbyt polityczne  i krytycznie nastawione do systemu socjalistycznego. Tłumaczył się za to ksiądz infułat. 
Na bazie parafii Świętego Mikołaja powstały później jeszcze trzy parafie: Trójcy Świętej, bł. Doroty i św. Brunona. Dwie pierwsze z nich to zabytkowe kościoły przeniesione z Kaczynosu i Nowej Cerkwi. Dzięki ks. Józefczykowi ocalały wspaniałe zabytki i służą chrześcijanom tak jak przed laty. 

Ratował zabytki 
Dostojny jubilat służy radą proboszczom, którzy budują lub remontują kościoły. Uznają doświadczenie infułata za bardzo cenne.  
Dzisiejszy wygląd katedry jest dowodem na zaangażowanie ks. infułata w przywróceniu dawnej świetności tego kościoła. 

Należało wymienić części konstrukcji trzech dachów i, całkowicie zmienić dachówki, tym razem przytwierdzane stalowymi sprężynami do łat

– opowiadał ksiądz Józefczyk. 
W 2000 roku dokonano częściowej wymiany stalowej, uszkodzonej jeszcze podczas działań wojennych konstrukcji wieży. Poprzednio jeszcze przed kilku laty pokryto ją blachą miedzianą. Dużym osiągnięciem było wykonanie i zainstalowanie w kościele kilkunastu pięknych witraży, które powstawały w latach 1968 – 1988. 
Ksiądz infułat wykazywał dużą troskę o przechowywane w kościele zabytki sztuki gotyckiej, zgromadzone przez poprzednika księdza Gedymina Pileckiego. Były uszkodzone i niekompletne. Udało się odzyskać wiele zabytków i poddać gruntownej konserwacji.

Detektyw przeszłości 
Ksiądz infułat Mieczysław Józefczyk jest autorem licznych publikacji książkowych z dziejów Elbląga i Pomezanii oraz tłumaczem średniowiecznych i nowożytnych źródeł historycznych.

Wiele czasu poświęcał na badania naukowe dotyczące religijnych dziejów Elbląga. Jedna z książek jest zatytułowana: "Elbląg 1772-1850: Kościoły chrześcijańskie na przełomie dwu epok". Pierwszy egzemplarz książki wręczył jubilat ówczesnemu biskupowi elbląskiemu  Andrzejowi Śliwińskiemu w 2000 roku podczas pierwszych uroczystości  diecezjalnych Podwyższenia Krzyża Świętego w katedrze Świętego Mikołaja, o randze sanktuarium Krzyża Świętego. 

Książka jest dowodem na to, że ksiądz infułat kocha nie tylko teraźniejszość, dbając o katedrę, ale i przeszłość, pisząc o historii elbląskich kościołów oraz parafii

– mówił biskup. 
Okres historyczny przedstawiony w książce jest najsłabiej zbadany przez historyków polskich jak i niemieckich.

Stąd też pracę księdza infułata doktora Józefczyka można uznać za pionierską zarówno w stosunku do omawianej problematyki jak i też czasów, których dotyczy

– napisał profesor doktor habilitowany Wiesław Długokęcki. 
W przedmowie jego autorstwa czytamy: „Poznajemy religijną przeszłość naszej małej ojczyzny, wpiszmy ją w dzisiejszą tożsamość i przekażmy ją następnym pokoleniom, jako istotne ogniwo spajające lokalną społeczność, nie zapominając przy tym o jej uniwersalistycznym charakterze.” 

Publikacje ks. infułata  Mieczysława Józefczyka:

Historia Elbląga, Gdańsk 1993-2006 (praca zbiorowa)
Średniowiecze Elbląga. Z problematyki społeczno-religijnej, Elbląg 1996, ​ISBN 83-85087-43-5​
Opis przerwania wału wiślanego koło Mątów Wielkich w 1786 roku, 1998
Elbing und Umgebung unter zwei totalitären Regimen 1937-1956, 1998
Elbląg 1772-1850: Kościoły chrześcijańskie na przełomie dwu epok, Elbląg 2000 ​ISBN 83-88487-32-9​
Elbląg i okolice (1937-1956). Chrześcijaństwo w tyglu dwu totalitaryzmów, Elbląg 1998, ​ISBN 83-85087-61-3​
Elbląskie duchowieństwo katolickie na tle dziejów miasta: 1246-1945, Elbląg 2005, ​ISBN 83-85087-61-3​
Kościół św. Mikołaja w latach 1945-2000, „Rocznik Elbląski” pod red. Andrzeja Grotha, nr specj. 2006