Aby położyć kable zasilające tramwajowe przewody trakcyjne trzeba czasem użyć takiej maszyny. Wiertnica kierunkowa znajduje zastosowanie w celu wydrążenia tunelu pod naziemnymi przeszkodami. Jej użycie oszczędza zarówno czas, jaki i pozwala zachować w stanie nienaruszonym drogi, chodniki oraz przeszkody naturalne znajdujące się na powierzchni. Prace związane z użyciem wiertnicy kierunkowej są bezpośrednio związane z przebudową budową torowiska i trakcji tramwajowej w ciągu ul. Grota Roweckiego i ul. 12 Lutego w Elblągu (kosz ogółem: 13.436.104,84 zł). Warto dodać, że w ramach inwestycji przewiduje się także przebudowę stacji prostownikowej przy ul. Szpitalnej.

Maszyna, którą prezentujemy na załączonych zdjęciach to Ditch Witch (pol. kopiąca wiedźma) JT1720. Dysponuje ona maksymalnym momentem obrotowym, wynoszącym 2440 Nm, siłą nacisku 76 kN oraz mocą napędową 57 kW. Jej ciężar wynosi niemal 5,5 tony! Wykorzystywana jest do wykonywania przewiertów sterowanych.

Przy jej użyciu w Parku Planty wykonywane były horyzontalne przewierty sterowane. Długość najdłuższego wyniosła około 60 metrów. Warto dodać, że możliwości zastosowanego sprzętu pozwalają na wykonanie znacznie dłuższych przewiertów. Na czym on polegają?  Krótko mówiąc są one jedną z najskuteczniejszych metod technologii bezwykopowej zabudowy rur na potrzeby wykonywania instalacji podziemnych. Metoda ta cieszy się uznaniem na świecie już od lat 70-tych XX wieku. Do jej cech szczególnych zaliczyć należy mało inwazyjny charakter oraz możliwość dokładnego sterowania głowicą wiercącą na etapie wiercenia pilotowego. 

Wykonanie przewiertu mozna podzielić na trzy etapy. Na samym początku maszyna drąży sotwór wiertniczy po trajektorii zaplanowanej w projekcie. Urobek, który powstaje podczas wiercenia, jest wynoszony na powierzchnię przez płuczkę wiertniczą. W kolejnym etapie poszerza się wydrążony uprzednio otwór w celu umożliwienia instalacji rury o zakładanej średnicy. W trakcie trzeciego, ostatniego etapu, dokonuje się wciągania rury przewodowej do poszerzonego wcześniej otworu. Pozostałości urobku, podobnie jak w poprzednich etapach, są wynoszone za pomocą płuczki wiertniczej, natomiast dodatki polimerowe w niej zawarte minimalizują tarcie pomiędzy rurą przewodową a ścianą otworu wiertniczego, co ułatwia instalacje rury w otworze poprzez redukcję sił osiowych (moment obrotowy) oraz sił stycznych.