Podczas weekendu robotnicy wymieniali stolarkę okienną w elbląskim Urzędzie Skarbowym. Znaleźli zamurowane niemieckie dokumenty, druki i gazety z lat trzydziestych i czasów wojny. Dziś (24.09) zostały przekazane przez skarbówkę do Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Elblągu.
 
Ciągle odnajdujemy ślady elbląskiej przeszłości. Bywały pociski z czasów wojny, a teraz są to dokumenty, druki i gazety. Podczas weekendu robotnicy pracowali w Urzędzie Skarbowym. Jakież było ich zdziwienie, gdy demontując stolarkę okna, w górnej części znaleźli sporo papierów z napisami w języku niemieckim. 

Znalezisko zostało zlokalizowane w nadprożu okiennym jednego z okien na parterze budynku. Pomimo tego, że dokumenty przeleżały w tak nietypowym miejscu kilkadziesiąt lat, to ich stan jest zadziwiająco dobry. Dziś rano robotnicy wręczyli znalezisko pracownikom Urzędu Skarbowego. Ci z kolei natychmiast  przekazali do Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Elblągu

- informuje  Renata Kostowska, rzecznik prasowy Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie

Teraz dokumentami zajmują się muzealnicy. Najpierw „papiery” zostaną oczyszczone i wyprostowane, a potem specjaliści odczytają je i ocenią ich wartość historyczną. Dzięki temu dowiemy się czego dotyczy znalezisko i jaka wiąże się z nimi historia.  

Wstępnie mogę powiedzieć, że są to niemieckie dokumenty i druki ówczesnego urzędu skarbowego oraz gazety. Pochodzą z lat  trzydziestych i czterdziestych. Najprawdopodobniej najstarszy z 1932 roku, a najmłodszy  z 1944 roku. Nie wiemy czy dokumenty zostały użyte jako uszczelnienie czy też ktoś chciał je ukryć. Nie wiemy też kiedy zostały zamurowane 

- powiedział Elblag.Net dr Mirosław Marcinkowski, kierownik działu Archeologii Miasta i Regionu elbląskiego muzeum.

Być może dzięki dokładnej analizie znaleziska dowiemy się czegoś, co wzbogaci naszą wiedzę o historii Elbląga. 

Budynek Urzędu Skarbowego został wybudowany na początku XX wieku. Mieścił się tam niemiecki odpowiednik skarbówki, a po wojnie Państwowy Urząd Repatriacyjny, oddział powiatowy, a potem  siedziba władz PPR, a potem PZPR.