Odstające uszu to jedna z najczęściej występujących wad wrodzonych. Około 5% populacji boryka się z tym problemem. Zwłaszcza w przypadku dzieci, może być on szczególnie dotkliwy, gdyż maluchy z trudnością tolerują inne od przyjętych za zgodne z uznanym kanonem piękna cecha. Przez to nasze małe pociechy, które urodziły się z tym estetycznym defektem, mogą być piętnowane, przezywane i wyśmiewane. Jednak warto pamiętać, iż odstające uszy nie są wadą, która powoduje dysfunkcje któregokolwiek z narządów. A klasyfikuje się ją jedynie, jako tę natury estetycznej.

Kiedy zdecydować się na operację?

Operacja plastyczna uszu może być przeprowadzona zarówno w przypadku osób dorosłych, jak i małych dzieci. Jest ona najbardziej popularnym typem operacji plastycznej. Najczęściej decydują się na nią mężczyźni oraz dzieci. W Polsce do 14 roku życia operacja plastyczna uszu jest w pełni refundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Lekarze zaznaczają jednak, że przeprowadzenie operacji w przypadku najmłodszych możliwe jest dopiero od szóstego, siódmego roku życia. Ma to związek, z tym że dopiero wtedy chrząstka ucha ma odpowiednią konsystencję i sztywność, a także, że jest ona praktycznie takich samych rozmiarów, jak u dorosłego człowieka. Dlatego też poddanie się operacji w tym wieku powoduje, że nie ma ryzyka związanego z koniecznością ponownego przeprowadzenia operacji, czy też innych komplikacji związanych ze zbyt wczesną manipulacją tkanką.

Mimo iż specjaliści podejmują się już operacji w przypadku małych dzieci, to zgodnie twierdzą, że najlepszy czas na wykonanie zabiegu przypada na okres pomiędzy 12 a 14 rokiem życia. W innym przypadku koniecznością może być zastosowanie narkozy, która dla operacji uszu nie jest konieczna, jeśli pacjent współpracuje z lekarzem.

Kwalifikacja do zabiegu

Po osiągnięciu odpowiedniego wieku nawet w przypadku osób dorosłych nie każdy może być do zabiegu kwalifikowany. Pojęcie odstających uszu jest dość subiektywne. To, co dla innych zdaje się wadą, w oczach lekarza może być tylko swoistą urodą. Oczywiście, jeśli wybieramy się do kliniki, to nasze samopoczucie będzie tutaj odgrywać główną rolę. Jednak w celu sprecyzowania pojęcia odstających uszu, lekarze stosuje liczbową klasyfikację.

W przypadku mężczyzn za prawidłowy kąt odstawania małżowiny usznej od czaszki uznaje się 25°, natomiast kobieto około 21°. Jeśli przyjmiemy metrykę centymetrową, oznacza to odległość od 1.5 - 2 cm od czaszki.

Źródło: http://www.aestheticmed.com.pl/pl/chirurgia-plastyczna/zabiegi/twarz/operacje-uszu

Przygotowanie do zabiegu

W ramach pierwszej wizyty w gabinecie lekarza plastyka przeprowadzany jest wywiad oraz badanie fizykalne, które pomagają ustalić, jakich efektów pacjent oczekuje, i czy rzeczywiście mamy tutaj do czynienia z defektem estetycznym w pojęciu lekarskim.

Gdy pacjent choruje lub koniecznością będzie zastosowanie pełnej narkozy, lekarz zaleci przeprowadzenie dodatkowych badań krwi. Przez około dwa tygodnie przed procedurą operacyjną zaleca się wykluczenie ze swojej diety leków bądź produktów zawierających i mogących zawierać kwas acetylosalicylowy. W przypadku palaczy wskazane jest również ograniczenie, a najlepiej całkowite wyeliminowanie produktów tytoniowych na okres okołooperacyjny.

Przebieg operacji

Operacja plastyczna uszu jest zabiegiem, który może być wykonywanym zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych. Najlepszym okresem do jej przeprowadzenia jest jednak czas pomiędzy 12 a 14 rokiem życia. Późniejsze podjęcie się procedury może wiązać się z utrudnieniami związanymi z niekiedy występującymi zwapnieniami tkanek.

Operacja plastyczna uszu nie jest mocno inwazyjnym zabiegiem, a czas jej trwania nie przekracza zwyczajowo 60 minut. Po podaniu znieczulenia i środków uspokajających lekarz dokonuje kilku precyzyjnych nacięć eliptycznych wokół małżowiny usznej. Dzięki temu możliwe jest odseparowanie skóry od chrząstki małżowiny.

Następnie wycina z tej okolicy wrzecionowaty fragment skóry i zaznacza, gdzie będą przebiegać załamania fałdu grobelki. Kolejny krok polega na modelowaniu chrząstki poprzez jej wyginanie i nacinanie. W niewidocznym miejscu ucha — w fałdzie skórnym — zakłada się niewchłanialne szwy, które pomagają uformować ostateczny kształt.

Przednia część ucha nie nosi śladów przeprowadzonej operacji. W niektórych przypadkach w efekcie procedury pozostaje lekki nadmiar skóry, który jednak po czasie zanika samoistnie.

Mimo małej inwazyjności i niewielkiemu skomplikowaniu operacji nie zaleca poddawać się jej w klinikach, które jedyne co mają do zaoferowania to niską cenę. Nawet taki zabieg może zakończyć się przykrymi w skutkach konsekwencjami, dlatego operacja plastyczna uszu powinna być przeprowadzona przez zaufanych specjalistów z bogatym doświadczeniem.