Zmysł wzroku jest niezwykle ważny. Nawet do 90% sygnałów z zewnątrz organizmu dociera do niego właśnie przez wzrok. Jeśli oczy są dotknięte chorobą, znacząco obniża się jakość życia. Jaskra to grupa chorób, które mogą doprowadzić do całkowitej ślepoty. Istnieją jednak sposoby na znaczące spowolnienie lub zatrzymanie postępu choroby.

Przewlekła i nieoczywista

Jaskra to choroba, która rozwija się niepostrzeżenie, latami i daje różnego rodzaju objawy, dlatego trudno ją jednoznacznie zdiagnozować. Niestety, konsekwencje są dotkliwe i nieodwracalne – dochodzi do uszkodzenia nerwu wzrokowego, a tym samym – utraty możliwości widzenia. Na początku można całkowicie ominąć pojawienie się objawów choroby, czasami jednak chorzy odczuwają łzawienie, światłowstręt, pojawianie się mroczków, a nawet tęczowych kół przy patrzeniu na światło. Wczesne stadium choroby może się wiązać z utratą wyraźnego widzenia na obrzeżach.

W późniejszym czasie mogą pojawić się bóle: głowy, brzucha, charakterystyczny ból oczu, a także nudności, wymioty i zaburzenia pracy serca. Pole widzenia zawęża się coraz bardziej. Istnieje kilka czynników ryzyka pojawienia się jaskry. Są to przede wszystkim podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, wiek oraz czynniki miejscowe, takie jak inne schorzenia oczu, oraz ogólnoustrojowe, związane z wysokim ciśnieniem krwi.

Laser i skalpel na pomoc

Nie ma możliwości całkowitego wyleczenia z jaskry: uszkodzenie nerwów jest nieodwracalne. Szybka reakcja i zastosowanie odpowiedniej terapii może zatrzymać postęp choroby i sprawić, że pacjenci do końca życia będą cieszyć się możliwością widzenia. Obecnie są trzy rodzaje leczenia: farmakologiczne, operacyjne oraz z wykorzystaniem lasera. Wszystkie mają za zadanie obniżyć ciśnienie wewnątrzgałkowe do poziomu, który nie powoduje dalszego uszkodzenia nerwu wzrokowego. Można stosować je oddzielnie lub w połączeniu – terapia jest zawsze dostosowywana indywidualnie dla pacjenta.  

Metody leczenia operacyjnego są różnorodne, a część z nich można połączyć z usuwaniem zaćmy – innym schorzeniem gałki ocznej, często powiązanej z wiekiem. Najnowocześniejsze są zabiegi, w których wykorzystywane są implanty drenujące, odprowadzające nadmiar płynu. Bardzo popularne są operacje niepenetrujące, w trakcie których nie dochodzi do pełnego otwarcia gałki ocznej. Nie są one obarczone dużym ryzykiem występowania powikłań. Operacje penetrujące zaś są bardzo skuteczne. Decyzję o rodzaju zabiegu podejmuje okulista na podstawie historii choroby pacjenta.