Inwazyjna postać choroby meningokokowej stanowi zakażenie organizmu bakteriami Neisseria meningitidis. Cierpieć na to schorzenie może każdy, jednak przede wszystkim narażone są niemowlęta oraz małe dzieci.

Obecność bakterii odpowiedzialnych za inwazyjną chorobę nie jest powodem do zmartwień. Samo posiadanie w organizmie szczepów bakterii Neisseria meningitidis nie jest niebezpieczne. Bezobjawowe nosicielstwo, które może dotyczyć nawet co dziesiątej osoby w populacji, nie wywołuje groźnego schorzenia.

Inwazyjną chorobę meningokokową powoduje około dwunastu lub więcej grup serologicznych meningokoków, często określanych jako dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Najniebezpieczniejsze okazują się szczepy bakterii należące do grup serologicznych: A, B, C, Y oraz W-135. Jest to pięć grup serologicznych, które są odpowiedzialne za ponad 90% przypadków zakażeń. Rozpoznanie przynależności meningokoków do danych grup serologicznych ma ogromne znaczenie ze względu na fakt, że stosowane przeciwko chorobie szczepionki działają tylko w przypadku grup meningokoków typu A, C, Y i W-135. 

Inwazyjna choroba meningokokowa przybiera zwykle postać zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych i mózgu. Jednak bakterie mogą wywoływać posocznicę, zapalenie płuc oraz stawów, zapalenie osierdzia oraz wsierdzia, zapalenie szpiku kostnego, zapalenie gardła oraz ucha środkowego oraz infekcje układu moczowo-płciowego i miednicy małej. 

Najwięcej przypadków schorzenia – na dodatek i niestety z wysokim wskaźnikiem śmiertelności – ma miejsce w grupie niemowląt. Kolejnym szczytem ilości osób zapadających na chorobę meningokokową jest młodzież, czy też młodzi dorośli.

Bez wczesnego rozpoznania oraz odpowiedniej terapii, śmiertelność choroby dotyczyłaby znacznej większości przypadków. Jednak nawet przy wczesnym wykryciu i zastosowaniu prawidłowej terapii, nawet co piąty przypadek choroby może kończyć się tragicznie dla życia dziecka. Dzieje się tak, ponieważ już w ciągu kilkunastu godzin od chwili zakażenia może nastąpić dynamiczny przebieg choroby, który zakończy się śmiercią. 

Kluczowe jest więc w przypadku choroby jak najszybsze podjęcie właściwego leczenia. Niestety, pierwsze objawy są mało charakterystyczne, bo są niezwykle podobne do przeziębienia. Kolejne objawy inwazyjnej choroby meningokokowej miewają czasami postać sepsy, czyli wysoka gorączka, plamica oraz błyskawicznie postępujący wstrząs. W innych wypadkach mają postać zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, czyli wysoka gorączka, bóle głowy, sztywność karku, światłowstręt oraz drgawki. U maluszków z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, klasyczne objawy choroby meningokokowej mogą się nie pojawić, jednak bobas sprawia wrażenie osłabionego.

Według raportów epidemiologicznych Państwowego Zakładu Higienyw Polsce następuje wzrost ilości zachorowań na inwazyjną chorobę meningokokową. Niebezpieczne okazuje się również występowanie nowych, wcześniej nieznanych szczepów meningokoków, które stanowią duże zagrożenie dla zdrowia człowieka.