Kiedy pojazd może zostać odholowany
godnie z prawem o ruchu drogowym, pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela w przypadku pozostawienia go w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia on ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu. Ale nie tylko...
Pojazd może zostać odholowany na przykład z powodu nieokazania przez kierującego dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub dowodu potwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia (stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia), jeżeli pojazd ten jest zarejestrowany w kraju. Także przekroczenie wymiarów dopuszczalnej masy całkowitej lub nacisku osi, określonych w przepisach ruchu drogowego, powoduje odholowanie, chyba, że istnieje możliwość skierowania samochodu na pobliską drogę, na której dopuszczalny jest ruch takiego pojazdu. Inny przypadek, powodujący usunięcie auta dotyczy pozostawienia samochodu nieoznakowanego kartą parkingową, w miejscu przeznaczonym dla pojazdu osoby niepełnosprawnej o obniżonej sprawności ruchowej.
Uniknięcie kary
Pozostawienie pojazdu w miejscu obowiązywania znaku wskazującego, że zaparkowany pojazd zostanie usunięty na koszt właściciela, może dokładnie taki właśnie skutek spowodować. Samochód zostanie również odholowany z drogi, gdy jest kierowany przez osobę znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu oraz jeśli kierowca nie posiadał przy sobie dokumentów uprawniających do kierowania lub używania danego środka lokomocji. Ustawa określa także, że auto może być usunięte, jeśli jego stan techniczny zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego albo powoduje uszkodzenie drogi i narusza wymagania ochrony środowiska.
Istotnym zapisem ustawowym jest wskazanie, że odstępuje się od usunięcia pojazdu, jeżeli przed wydaniem dyspozycji jego usunięcia lub w trakcie usuwania, ustaną przyczyny takowej decyzji. Jeżeli jednak spowodowała ona powstanie kosztów, choćby związany z wyruszeniem w miejsce zdarzenia auta holującego, to do ich pokrycia jest obowiązany właściciel samochodu. W przypadku prowadzenia akcji ratowniczej, środek lokomocji może również być przemieszczony lub usunięty z drogi – decyduje w tym zakresie dowodzący akcją ratowniczą.
Szereg opłat
Pojazd usunięty z drogi umieszcza się – do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i przechowywanie – na parkingu strzeżonym, wyznaczonym przez starostę. Aby odebrać samochód trzeba uiścić szereg opłat, począwszy od mandatu, np. za parkowanie w niedozwolonym miejscu, opłatę za odholowanie, a także za sam parking. Ustawa określa maksymalne wydatki za odholowanie i parkowanie auta, które ustalane są corocznie przez radę danego powiatu. Przykładowo, za usunięcie środka lokomocji o masie całkowitej do 3,5 tony płaci się maksymalnie 440 złotych, a za każdą dobę parkowania 33 złote, natomiast w przypadku pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony do 7,5 tony koszt jego usunięcia to 550 złotych, zaś opłata za każdą dobę parkowania wynosi 45 złotych. Maksymalne stawki opłat obowiązujące w danym roku kalendarzowym, ulegają corocznie zmianie na następny rok, według wzrostu cen wskaźnika towarów i usług konsumpcyjnych. Wydanie pojazdu następuje po okazaniu dowodu uiszczenia opłat. Organy uprawnione do usunięcia auta to przede wszystkim policja i straż miejska, ale także straż graniczna, organy celne, Inspekcja Transportu Drogowego, osoba dowodząca akcją ratowniczą oraz uprawnione jednostki usuwające samochody lub prowadzące parkingi strzeżone.
Pojazd zyskuje powiat
Starosta – w stosunku do pojazdu usuniętego z drogi a nieodebranego – może wystąpić do sądu z wnioskiem o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu. Dzieje się tak, jeżeli prawidłowo powiadomiony właściciel lub osoba uprawniona, na przykład na podstawie pełnomocnictwa, nie odebrała samochodu w terminie trzech miesięcy od dnia jego usunięcia. Takie powiadomienie zawiera pouczenie o skutkach nieodebrania pojazdu.
Dwa rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z 22 czerwca 2011 r., wydane na podstawie art. 130 a i art.50 a Ustawy prawo o ruchu drogowym, regulują kilka kwestii. Są to tryb oraz współdziałanie jednostek w zakresie usuwania pojazdu bez tablic rejestracyjnych, lub których stan wskazuje, że są nieużywane, tryb przejęcia pojazdu na własność gminy, procedura współdziałania z policją oraz warunki wydawania pojazdu z parkingu. Jako załączniki do ww. rozporządzeń dołączone zostały wzory dyspozycji usunięcia pojazdu, powiadomienia i zezwolenia na odbiór pojazdu.
źródło: http://www.moto.onet.pl