Galeria EL razem z Muzeum Archeologiczno-Historycznym kolejny raz włączają się w organizowaną w wielu polskich i europejskich miastach Noc Muzeów. Tym razem do wspólnego spędzenia wieczoru zapraszamy 18 maja po wizycie w Muzeum od godz. 23. Wstęp to symboliczne 2 zł – w cenie tradycyjnie okolicznościowy znaczek. W tym roku w Galerii EL zagości video, fotografie i dźwięk w wykonaniu Agnieszki Prusak, Łukasza Niewiadomskiego, kolektywu Strange Lóóp i rodzimego SoundLabu.

Agnieszka Prusak jest absolwentką wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa /2003 rok, pracownia profesora A. Dymitrowicza/. Autorka wielu wystaw, projektów i akcji autorskich. Od kilku lat zajmuje się fotografią podejmując tematy zaangażowane społecznie. Organizuje projekty społeczno-kulturalne, m. in. „Lekcje Kultury”, prowadzi również autorskie multimedialne wykłady „Ze Sztuką w Szpitalu” (wykłady z zakresu historii i technik malarstwa różnych nurtów), realizowane w Domach Pomocy Społecznej, Zakładach Opiekuńczych, dla osób niepełnosprawnych ze względu na schorzenia oraz dla grup zagrożonych i wykluczonych ekonomicznie ze społeczeństwa. Od kilku miesięcy, pracuje nad wielowątkowym projektem „W DOMU”, gdzie fotografuje wrocławian w domach, tworząc w ten sposób, autorski socjologiczno-psychologiczny zapis życia ludzi w ich najbardziej intymnym otoczeniu – w domu.

Łukasz Niewiadomski jest absolwentem fotografii na PWSFTviT w Łodzi. Zajmuje się profesjonalnie fotografią filmową (fotosy, dokumentacja planów zdjęciowych, eventy, a także fotografia studyjna). Współpracował z takimi reżyserami jak: Michael Glawogger, Christopher Doyle, Jerome Dassier czy Katarzyna Rosłaniec. Ponadto skupia się na swojej działalności artystycznej – video performance i fotografii kreacyjnej. Jego prace były prezentowane na wystawach w kraju i za granicą.

Strange Lóóp jest performansem multimedialnym, w którym działania dwóch tancerek zaopatrzonych w poszerzone zmysły: bezprzewodowa kamera-oko i mikrofon-ucho sprzężone są z działaniem urządzeń, które emitują dźwięk i obraz w otaczającej je przestrzeni. Ich ciała i media są ze sobą w nieustannej, interaktywnej relacji. Wszystkie obrazy i dźwięki w spektaklu powstają na żywo. Tancerki stopniowo odkrywają i poznają świat, siebie i drugą osobę, a także zależności pomiędzy własnymi działaniami i otaczającą je technologią. Najważniejszą z owych relacji staje się sprzężenie zwrotne (feedback loop), zarówno w obrazie, jak i w dźwięku. To efekt, który powstaje, kiedy kamera filmuje obraz, który sama w danym momencie rejestruje, czy też kiedy dźwięk, który "usłyszał" mikrofon wraca do niego poprzez głośnik. W spektaklu powstają dwa samo-generujące się byty, spirale obrazu i pętle dźwięku, które są reprezentacjami dokonującego się w maszynach procesu samo-odniesienia. Działania i procesy na scenie są próbą zobrazowania, na czym polegałoby wpadanie w tę „dziwną pętlę” w samym umyśle. Umysł jednak nieodłączny jest od ciała, tylko dzięki niemu doświadczać możemy wrażeń i komunikować się z innymi. Dlatego język ruchu ma tutaj szczególne znaczenie. Sprzężenie zwrotne stało się inspiracją dla artystów i naukowców do badania modelu umysłu, jako nakładających się na siebie pętli kolejnych wrażeń. Stawia się pytanie o to, czym jest i jak tworzy się zarówno świadomość człowieka, jak i to, co dzieje się w maszynie. Na scenie te płaszczyzny - ludzka i technologiczna - nieustannie się przenikają.

Beata Branicka
Galeria EL