W trakcie badań archeologicznych znaleziono elementy fasady jednej z najbardziej znanych budowli starego Elbląga, zlokalizowanej przy ul. Bednarskiej 30 Kamienicy pod Wielbłądem (Kamelhaus). Odnalezione elementy mają być wkomponowane w nową kamienicę.

Kierownik elbląskiej delegatury wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Olsztynie (WUOZ) Sławomir Mioduszewski powiedział, że odnalezione elementy to m.in. kawałki rzeźb wykonane w piaskowcu, które zdobiły fasadę kamienicy przy ul. Bednarskiej 30.

- Po II wojnie, gdy materiały budowlane z rozbiórki zniszczonego Starego Miasta w Elblągu jechały do Warszawy i Gdańska to, co zostało wsypywano do dołów i zasypywano ziemią. Teraz, gdy dokonywana jest retrowersja Starówki zasypane wówczas elementy są odnajdywane i to całkiem często. Wyjątkowość tej sytuacji polega na tym, że po pierwsze znaleziono naprawdę duże elementy, np. kolumny, po wtóre inwestor chce użyć tych elementów do budowy nowej kamienicy. To jest nietypowe, bo zwykle takie odnalezione fragmenty starych kamienic wędrują do lapidarium przy ul. Św. Ducha - powiedział Mioduszewski.

Dodał, że odnalezione elementy inwestor już zabezpieczył na innej swojej parceli tak, by nie uległy one zniszczeniu. Odbudowa kamienicy, w ocenie Mioduszewskiego, może potrwać ok. dwóch lat.

Kamienica pod Wielbłądem (Kamelhaus) nazwę zawdzięcza figurze dwugarbnego wielbłąda (baktriana), która wieńczyła jej szczyt. Elbląski WUOZ podał, że wybudowano ją w 1651 r. W latach 20. XX w., po śmierci żony ostatniego właściciela, została przez jej spadkobierców przekazana miastu. Niedługo później kamienicę wyremontowano, figurę wielbłąda oddano do lapidarium, a jej miejsce zajęła replika.

- Kamelhaus do tego stopnia wrył się w pejzaż elbląskiego Starego Miasta, że przy opracowywaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zastrzeżono jego odtworzenie - podał elbląski WUOZ.

Kamienica pod Wielbłądem w czasie wojny została zniszczona, jak zdecydowana większość elbląskiej Starówki - na zdjęciach z lat 50. XX w. widać jej fragmenty. Budynek, podobnie jak i pozostałe zniszczone w czasie wojny kamienice ostatecznie zrównano z ziemią w latach 60. XX. w.

Od lat 80. XX wieku trwa retrowersja elbląskiej Starówki. Jest to odbudowa polegająca na tym, że budynki odtwarzane są w zgodzie z dawnym układem i wysokością ulic. Nie jest jednak odtwarzany ich dokładny wygląd, detale, czy kolorystyka. Autorką terminu retrowersja jest wieloletnia wojewódzka konserwator zabytków w Elblągu Maria Lubocka-Hoffmann.

- Przez to, że retrowersja trwa już 30 lat widać etapy odbudowy Starego Miasta. Niezwykle ciekawi to architektów z całego świata, którzy przyjeżdżają do Elbląga obserwować ten proces - przyznał Mioduszewski. Powiedział, że kiedyś inwestorzy budowali po jednej kamienicy, teraz większe parcele kupują developerzy i odbudowują po kilka kamienic utrzymując je w podobnym stylu.

W regionie retrowersję zastosowano także podczas budowy pasażu handlowego w centrum Giżycka.

Na podstawie PAP.