Ostróda od niedawna posiada stadion lekkoatletyczny z prawdziwego zdarzenia, w Iławie natomiast toczy sie ożywiona dyskusja w temacie zbudowania podobnego obiektu. Czy nasze miasto stać na podobną inwestycję i czy jest ona potrzebna?

Kilka miesięcy temu, 17 czerwca oficjalnie otwarto wyremontowaną murawę i bieżnię stadionu lekkoatletycznego przy ul. Kardynała Wyszyńskiego w Ostródzie. Całkowita wartość inwestycji wyniosła niewiele ponad 5 mln zł (dokładnie: 5 050 605,58 zł), przy czym dofinansowanie z Fundacji Rozwoju Kultury Fizycznej wyniosło 1,3 mln zł. 

W skład kompleksu wchodzi:

• boisko z trawy o wymiarach 70 x105 mb;
• bieżnia okrężna 6 torowa o dł. 400 mb (licząc od wewnetrznej krawędzi);
• bieżnia prosta z poliuretanu w kolorze czerwonym- jako przedłużenie odcinka prostego bieżni okrężnej o łącznej dł. min. 130 mb;
• rów z wodą z poliuretanu usytuowany po wewnętrznej stronie bieżni;
• skocznia do skoku wwyż z poliuretanu o powierzchni 685 m2. Skocznia usytuowana w szczycie boiska głównego (w zakolu bieżni);
• rzutnia do pchnięcia kulą o powierzchni betonowej. Dojście do rzutni o nawierzchni poliuretanowej;
• skocznia do skoku w dal i trójskoku o nawierzchni poliuretanowej o wymiarach 2,5 m x 58m= 145 m2. Piaskownice (zeskok) o wymiarach 9m x 4m wypełnione piaskiem;
• skocznia o tyczce z nawierzchni poliuretanowej;
• rzutnia dyskiem o powierzchni betonowej. Dojście do rzutni o nawierzchni poliuretanowej;
• rzutnia oszczepemo nawierzchni poliuretanowej.

Dyskusja w temacie wybudowania podobnego obiektu toczy się w Iławie. 

Zanim weźmiemy się na poważnie za stadion piłkarski, musimy zagwarantować odpowiednią bazę iławskim lekkoatletom. Mówimy tutaj o obiekcie podobnym do powstałego niedawnego stadionu lekkoatletycznego w Ostródzie. 

- mówił niedawno burmistrz Iławy Adam Żyliński.

Lekkoatletyka jest sportem masowym, uprawianym we wszystkich szkołach. Miasta znacznie mniejsze od Elbląga inwestują w profesjonalną infrastrukturę lekkoatletyczną. Nasze miasto w ostatnich kilkunastu latach także zainwestowało niemało pieniędzy w obiekty lekkoatletyczne. Czy zatem tego typu wydatki mają tu uzasadnienie? Aby odpowiedzieć na to pytanie musielibyśmy przyjrzeć się zapleczu lekkoatletycznemu, którym obecnie dysponujemy.

Największym obiektem tego typu jest stadion lekkoatletyczny w miasteczku szkolnym przy ul. Saperów. Jego odbiór techniczny nastąpił 2 czerwca 2008 roku, ale w ograniczonym zakresie funkcjonował już od 2000 roku - własnie wtedy powstała płyta boiska otoczona asfaltowym torem. Po blisko dekadzie dokończono prace związane z budową stadionu. Powstała wówczas tartanowa bieżnia o długości... 333 m z sześcioma torami na prostej, co umożliwia rozgrywanie biegów na dystansach 100 m i 110 m przez płotki. Bieżnia na łukach jest czterotorowa. Ponadto zbudowano tartanowe skocznie w dal i wzwyż, rzutnie do pchnięcia kulą, oszczepem oraz dyskiem. Powstały również dwa boiska do piłki siatkowej i jedno do koszykówki - z tartanową nawierzchnią.

Mamy stadion lekkoatletyczny. Jaki jest zatem problem? Nie wybudowanym stadionie nie można rozgrywać żadnych poważnych zawodów lekkoatletycznych, choćby uwagi na to, że długość bieżni wynosi 333 metry, zamiast wymaganych przepisami 400. Jest jeszcze inny problem. Każdy kto był w ostatnim czasie na stadionie przy Saperów wie, że obiekt ten pozostawia wiele do życzenia. 

Niewiele ponad rok temu, 21 czerwca 2016 roku nastąpiło otwarcie innego obiektu - orlika lekkoatletycznego na terenie Szkoły Podstawowej nr 15 przy ul. inwestyca kosztowała ok. 800 tys. zł, przy czym 350 tys zł pochodziło z ministerstwa. Kompleks składa się z dwóch boisk (jednego o nawierzchni syntetycznej o pow. 613 m2, drugiego trawiastego o pow. 906 m2) oraz okalającej boiska 4-torowej bieżni z poliuretanu o długości 200 m. Na terenie obiektu znajdują się również: skocznia do skoku w dal o długości rozbiegu 40 m oraz  rzutnia do pchnięcia kulą. Obiekt prezentuje się bardzo ładnie i trudno się do czegokolwiek przyczepić, poza tym, ze jest to obiekt typowo treningowy, nie nadający się do rozgrywania poważnych zawodów lekkoatletycznych.

Polski Związek Lekkiej Atletyki dopuszcza do rozgrywania oficjalnych zawodów lekkoatletycznych, z pełnym programem konkurencji, jedynie stadiony z nawierzchnią syntetyczną, z bieżnią okrężną o obwodzie 400 m. Zgodnie z zawartymi w podr czniku IAAF zaleceniami Związek będzie w zasadzie dopuszczał do rozgrywania oficjalnych zawodów jedynie stadiony o promieniu krawęŜnika wewn trznego wynosz cym 35,00 – 39,00 m. Stadiony, których promie zewn trznego toru przekracza 50 m nie b d dopuszczane do rozgrywania konkurencji biegowych w czasie oficjalnych zawodów lekkoatletycznych, z wyj tkiem stadionów o wira ach z dwoma ró nymi promieniami tzw. łukami koszowymi, gdzie łuk zakre lony dłu szym promieniem nie powinien wynosi wi cej ni 60 stopni w stosunku do pełnych 180 stopni wira u. Stadiony z bie ni okręŜn o obwodzie poni ej 400 m (333 m, 300 m) o nawierzchni syntetycznej b d dopuszczane do rozgrywania tylko części konkurencji, okre lonych w wydawanym przez Zwi zek „ wiadectwie”, pod warunkiem wcze niejszego uzgodnienia projektu i przedstawienia wymaganej powykonawczej dokumentacji geodezyjnej.

Wymagania IAAF i PZLA dot. budowy i wyposa enia stadionu przy ubieganiu się o dopuszczenie do rozgrywania oficjalnych zawodów lekkoatletycznych

 

Wnioski? Elbląg posiada infrastrukturę lekkoatletyczną. Problem polega jednak na tym, że nie dysponujemy choćby jednym obiektem na którym możmy rozgrywać poważne zawody lekkoatletyczne.