Minęło sporo czasu, kiedy pierwszy raz przybliżaliśmy historię Patrycji Paź, która z powodu swojego stanu zdrowia jest zmuszona poruszać się na wózku inwalidzkim, ale tylko z pomocą osoby trzeciej. Cierpiąca na genetyczną chorobę (wrodzona łamliwość kości) dziewczynka od zawsze marzyła o samodzielności, a taką mógłby jej zapewnić elektryczny wózek, który jednak kosztuje bagatela 27 tys. złotych. Jej rodzice oraz zaprzyjaźnione osoby nie załamali rąk, lecz zakasali rękawy i postanowili niezwłocznie działać. Dlatego też zainicjowali akcję zbierania nakrętek po napojach etc., które można wymienić na pieniądze. Bardzo wiele już zebrano, ale wciąż brakuje. Tak samo jak czasu, ponieważ Patrycja wyrosła z obecnego wózka.

W akcję zbierania nakrętek zaangażowało się wiele instytucji oraz osób prywatnych. Zbierano je m.in. w przedszkolach, szkołach, odbierali je rodzice, przywożono do firmy skupującej, podczas imprez sportowych typu Bieg Piekarczyka. Nie dalej jak kilka dni temu, aż 630 kilogramów odebrano z jednego z elbląskich przedszkoli. To wciąż nie wystarcza, a sam wózek - który dobrano specjalnie dla potrzeb dziewczynki - to koszt prawie 27 tysięcy złotych. Do tego dochodzi także budowa podjazdu do klatki, w której mieszka rodzina, ale również dostosowanie mieszkania do gabarytów wózka.

Wózek inwalidzki o napędzie elektrycznym zapewniłby jej samodzielność, o której Patrycja od dawna marzy. Mogłaby wychodzić bez opiekuna na zewnątrz, a na w pełni naładowanych akumulatorach, przejechać nawet 26 kilometrów. Jest wyposażony w windę, dzięki czemu można by podnieść siedzisko w trakcie eksploatacji przy pomocy siłownika o 30 centymetrów. Ponadto wózek posiada regulowane manualne podnóżki, które w przypadku jakiegokolwiek urazu kończyn, umożliwiają podniesienie chorej nogi. Zippie Salsa M posiada także napęd na środkowe koła, co zwiększa jego zwrotność i dlatego doskonale sprawdza się w ciasnych pomieszczeniach.

To nie zmienia faktu, że musi zostać dostosowana do niego infrastruktura. Przede wszystkim mieszkanie, ale również budynek mieszkalny. Rodzice wystosowali już pismo do Ministra Infrastruktury i Rozwoju (za pośrednictwem Dep. Urbanistyki i Architektury w UM w Elblągu) o zgodę na odstępstwo od rozporządzenia, które umożliwia nachylenia kąta podjazdu dla wózków inwalidzkich jedynie o 6%. Z uwagi na możliwości wózka elektrycznego, Patrycja mogłaby pokonać swoimi "nowymi nogami" nawet podjazd o nachyleniu 11%. To jedyna możliwość na jej samodzielne opuszczenie miejsca zamieszkania i uzyskanie upragnionej samodzielności.

Do Referatu Zdrowia i Spraw Społecznych Urzędu Miejskiego w Elblągu złożony został również wniosek o dofinansowanie ze środków PFRON dla osób niepełnosprawnych do likwidacji barier architektonicznych/technicznych. Został on zakwalifikowany przez Komisję ds. rozpatrywania wniosków i do wydania decyzji pozostała już tylko wizja lokalna.

My tymczasem ponawiamy prośbę o zbieranie nakrętek, która spotkała się z tak wspaniałym odzewem wśród mieszkańców naszego miasta, ale nie tylko. Nakrętki można przekazywać do firmy 4Plast (Nowy Staw) z dopiskiem "dla Patrycji Paź", która zajmuje się ich skupem. 1 kilogram to 1 złotówka mniej do zebrania. Można również dostarczać je do Przedszkola nr 23 (ul. Płk. Dąbka 49), gdzie na co dzień uczy się siostra Patrycji, do centrum wolontariatu na ul. Związku Jaszczurczego lub do redakcji Elblag.net (ul. Syrokomli 19). Trzecią możliwością jest wykonanie telefonu do samych rodziców w momencie, gdy większa ilość nakrętek zostanie zgromadzona. Wystarczy zatelefonować pod numer 693-094-909 lub 607-124-449, a rodzice sami je odbiorą. Jeśli ktoś chciałby jednak pójść na skróty i wspomóc Patrycję dobrowolną wpłatą, może to uczynić wysyłając dowolną kwotę na numer bankowy Regionalnego Centrum Wolontariatu (wpisać jako adres odbiorcy) w Elblągu: 92 1020 1752 0000 0102 0055 5425 z dopiskiem "Patrycja Paź".