1 sierpnia 2019 r. pożegnaliśmy żołnierza Armii Krajowej por. Henryka Staniorskiego ps. „Morwa-Babinicz”, człowieka zasłużonego dla Elbląga, kombatanta, żołnierza Armii Krajowej; przyjaciela Stowarzyszenia im. gen. bryg. Bolesława Nieczuja-Ostrowskiego oraz 43 batalionu lekkiej piechoty w Braniewie. Na Cmentarzu Komunalnym Dębica w Elblągu w ostatniej drodze por. Henryka Staniorskiego towarzyszyła wojskowa asysta honorowa oraz orkiestra wojskowa.

Henryk Staniorski urodził się 12 kwietnia 1926 r. w Ławach (ówczesne województwo warszawskie; powiat ostrołęcki). Losy  wojenne i powojenne Henryka Staniorskiego były podobne do kolei życia wielu jego rówieśników. W kwietniu 1942 r. wstąpił w szeregi Armii Krajowej. Na przełomie 1943 i 1944 r. rozpoczął intensywne szkolenie z zakresu wojskowego. Brał m.in. udział w kursie młodych dowódców, który został przerwany po wkroczeniu do Polski Armii Radzieckiej. Po rozwiązaniu Armii Krajowej został aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Bezpieczeństwa (późniejszy Urząd Bezpieczeństwa - przyp. red.) w Gimnazjum Mechanicznym w Ostrołęce, gdzie podjął naukę. Miał wtedy 19 lat. W więzieniu przebywał od 14 stycznia 1946 r. do 10 czerwca 1947 r. Został zwolniony w związku z amnestią ogłoszoną w 1947 r.

29 czerwca 1947 r. osiedlił się w Elblągu, gdzie mieszkał do śmierci. Od 30 kwietnia 1991 r. do 5 wcześnia 2010 r. był członkiem elbląskiego oddziału Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Pełnił w nim funkcje pracownika działu socjalnego, skarbnika, sekretarza, wiceprezesa oraz prezesa. W tym okresie przyczynił się do nadania Szkole Podstawowej nr 15 w Elblągu imienia Armii Krajowej. Był także jednym z inicjatorów wybudowania pomnika poświęconego żołnierzom Armii Krajowej i Polskiemu Państwu Podziemnemu, który znajduje się przy Zespole Państwowych Szkół Muzycznych w Elblągu. 

Henryk Staniorski został odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Walki o Niepodległość, Srebrnym Krzyżem Zasługi a także Medalem „Pro Memoria”. W 2016 r. został wyrózniony medalem „Za zasługi dla Elbląga”. 

Por. Henryk Staniorski zmarł 28 lipca 2019 r. w godzinach rannych w Elblągu.

Uroczystości pogrzebowe na Cmentarzu Komunalnym Dębica poprzedziła msza święta żałobna odprawiona w kościele Matki Bożej Królowej Polski, która rozpoczęła się o godz. 13:00. W ostatniej drodze por. Henryka Staniorskiego ps. „Morwa-Babinicz” towarzyszyła wojskowa asysta honorowa.

Przysięgę wypełnił do końca. Doznając fizycznych szykan w ostrołęckim więzieniu z rąk UB nie wydał nikogo z towarzyszy i później nie poszedł na współpracę. Służbę Ojczyźnie pojmował przede wszystkim jako służbę rodzinie i najbliższym. Wartości jak: ofiarna postawa żołnierza, pamięć o przodkach, pielęgnowanie historii ojczyźnianej, troska o ukochane, najbliższe mu osoby nosił w sobie i nimi się dzielił. Był wspaniałym człowiekiem

– powiedział Jerzy Gawryołek, zięć śp. por. Henryka Staniorskiego.