Nieznajomość prawa szkodzi, a nieznajomość prawa cywilnego szkodzi podwójnie. Czemu? Ponieważ prawo cywilne wkracza wszędzie tam, gdzie zachodzi potrzeba uregulowania stosunków pomiędzy dwoma podmiotami prawa prywatnego. A potrzeba ta w praktyce występuje bardzo często.

Prawo równych sobie

Prawo cywilne jest gałęzią prawa, w której skład wchodzą normy prawne opisujące stosunki pomiędzy podmiotami prawa prywatnego, czyli prawa mającego za zadanie ochronę interesu jednostek oraz regulację występujących pomiędzy nimi stosunków. Oznacza to, iż za każdym razem, gdy dochodzi do sporu pomiędzy dwoma obywatelami, spór ten jest rozpatrywany w zgodzie z normami prawa cywilnego zapisanymi w Kodeksie cywilnym.

Normy wchodzące w skład prawa cywilnego wyróżniają się spośród pozostałych norm przede wszystkim faktem regulacji stosunków pomiędzy stronami autonomicznymi. W prawie cywilnym nie mamy do czynienia z typową dla prawa publicznego swoistą nierównością, która nakazuje podporządkowanie jednego podmiotu woli i decyzji podmiotu drugiego. Prawo cywilne wprowadza zasadę autonomiczności podmiotów, co oznacza, że relacje pomiędzy nimi zależą wyłącznie od nich samych.

Podgałęzie prawa cywilnego

W prawie cywilnym wyróżniamy kilka tzw. podgałęzi prawa, z których kilka (np. prawo pracy, prawo własności intelektualnej lub prawo handlowe) w pewien sposób wyodrębniło się z gałęzi prawa cywilnego, nadal jednak zachowując bardzo wiele cech z nim wspólnych. I tak oto klasyczny podział prawa cywilnego dzieli gałąź główną na:

• część ogólną prawa cywilnego, zawierającą normy wspólne dla całego prawa cywilnego;
• prawo rzeczowe, którego przepisy odnoszą się bezpośrednio do rzeczy;
• prawo zobowiązań z normami prawnymi o charakterze względnym;
• prawo spadkowe, regulujące zasady przechodzenia prawa majątkowego po zmarłych na inne podmioty;
• prawo rodzinne, zajmujące się stosunkami prawnorodzinnymi oraz majątkowymi wewnątrz samej rodziny.

Prawo cywilne w Polsce

Prawo cywilne w Polsce jest od X wieku prawem stanowionym, ale jego właściwej kodyfikacji dokonano dopiero w 1965 roku. Od tego czasu głównym źródłem prawa cywilnego jest Kodeks cywilny, który – zgodnie z ustawą z 23 kwietnia 1964 roku – ma za zadanie regulować stosunki cywilnoprawne. Zgodnie z tym zapisem polskie prawo cywilne reguluje stosunki pomiędzy osobami fizycznymi, osobami prawnymi, a także jednostkami organizacyjnymi, które nie są osobami prawnymi, jednak którym odpowiednie ustawy przyznały zdolność prawną (np. spółki, partie polityczne lub wspólnoty mieszkaniowe).

Więcej o tym zagadnieniu dowiesz się z podręczników do prawa cywilnego w księgarni Profinfo.pl.