Koło Przewodników i Pilotów Turystycznych PTTK im. Ryszarda Gierzyńskiego Oddziału PTTK Ziemi Elbląskiej w ramach VII. edycji cyklu „Sobota z przewodnikiem PTTK” zorganizowało w minioną sobotę (26 sierpnia) ósme już spotkanie. Było ono poświęcone historii elbląskiej Bażantarni.

Wszyscy chętni podziwiać uroki tego miejsca oraz spragnieni ciekawostek historycznych i geograficznych zebrali się tego dnia o godz. 10.00 przy muszli koncertowej. Wycieczkę poprowadziła i przekazała wiele informacji przewodnik po województwie warmińsko-mazurskim (mogą Państwo skorzystać z jej wiedzy organizując jakąś ciekawą wyprawę) Jolanta Bulak.

Kim była Maria, która ma dziś swoje wzgórze? Co zawdzięczamy Augustowi Abbegowi? W jaki sposób odróżnić buk od grabu? Gdzie znajduje się wzgórze, zwane niegdyś wzgórzem nimfy i skąd wzięła się ta oryginalna nazwa? Odpowiedzi między innymi na te pytania usłyszeli turyści, którzy zdecydowali się wziąć udział w interesującej wędrówce.

Bażantarnia to zabytkowy park leśny o powierzchni 369 hektarów, położony na skraju Wysoczyzny Elbląskiej, znajdujący się w granicach administracyjnych Elbląga oraz Parku Krajobrazowego Wysoczyzna Elbląska. Przepływa przez nią Srebrny Potok (w zasadzie Dzika Kumiela), który meandrami płynie w wąwozie, tworząc bardzo malowniczy, romantyczny krajobraz. Deniwelacja (różnica pozimów) sięga tutaj od 40 do 80 metrów. Najwyższe wzniesienie nad rzeczką to góra Belweder, która wznosi się na wysokość 123 m n.p.m. Różnica poziomów jest tu jednak mniejsza, gdyż jesteśmy już na pewnej wysokości.

Dawna, niemiecka nazwa Bażantarni – Vogelsang (pol. Ptasi Śpiew) – wywodzi się jeszcze czasów krzyżackich. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1310 roku i dotyczy wsi o tej nazwie, zamieszkiwanej wówczas prawdopodobnie przez Prusów.

Bażantarnia jest początkiem założonego w 1985 roku Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. Warto nadmienić, że w pewnym okresie pretendował on do tytułu parku narodowego, a to ze względu na niepowtarzalny charakter. Tereny te nazywane są nie bez powodu Bieszczadami północy. Co ciekawe, tuż obok znajdują się bardzo nisko położone Żuławy Wiślane. To wszystko sprawia, że miejsce to jest niesamowite i od lat przyciąga niczym magnes, nie tylko mieszkańców Elbląga. Na terenie parku obecnie wytyczone są cztery pieszo-rowerowe szlaki turystyczne o łącznej długości 30,5 km.

42 ochotników rozpoczęło wędrówkę przy zabytkowej muszki koncertowej. Były wśród nich także osoby spoza Elbląga, m.in. mieszkanka Gliwic, która o „Sobocie z przewodnikiem” doweidziała się z Internetu i postanowiła przełożyć swoją wycieczkę do Fromborka. Z pewnością nie zawiodła się.

Trasa była poprowadzona w ten sposób, aby jak najpełniej odkryć uroki tego miejsca. Można było dowiedzieć się wielu ciekawych informacji, w tym faktów historycznych, w tym m.in. o początkach dworskiego założenia parkowego, stanowiącego jedną z dwóch części Bażantarni. Piękno tego miejsca zawdzięczamy m.in. Augustowi Abbegowi, który w latach 1810-11 wybudował karczmę, która funkcjonuje dziś jako Restauracja Myśliwska (od tego czasu została mocno przebudowana, znacznie różniąc się od pierwowzoru) oraz pałac, który po II wojnie światowej został przekazany Lasom Państwowym (budynek od tego czasu stanowi siedzibę Nadleśnictwa Elbląg). August Abbeg jest twórcą dworskiego parku. Druga część Bażantarni to park miejski o charakterze leśnym, którego niepowtarzalność i piękno zachwycają niemal każdego, kto naocznie zobaczy jego walory. 

9 września Koło Przewodników i Pilotów Turystycznych PTTK im. Ryszarda Gierzyńskiego Oddziału PTTK Ziemi Elbląskiej zaprasza na ostatnią w tym roku „Sobotę z przewodnikiem PTTK”. Tym razem wszyscy zainteresowani przejdą szlakiem reformacji w Elblągu (przewodnicy: Amadeusz Pfeifer i Bartosz Skop). Spotykamy się o godz. 10.00 przy budynku Biblioteki Elbląskiej (ul. Św. Ducha). Współorganizatorem jest Biblioteka Elbląska im. C. Norwida i Parafia Ewangelicko-Augsburska w Elblągu.

Zapraszamy Was do obejrzenia obszernej fotogalerii (ponad 90 zdjęć).