W Galerii El odbył się w sobotę wernisaż wystawy z okazji 80-tych urodzin i 55-lecia pracy twórczej Janusza Hankowskiego. Elbląski artysta prezentuje kilkadziesiąt obrazów z różnych lat swojej pracy twórczej. Wystawa potrwa do 21 kwietnia br.

Prace, udostępniane podczas wystawy, pochodzą ze zbiorów artysty, muzeów oraz ze zbiorów prywatnych, które użyczyli: Robert Butzke, Ryszard Formela, Irena i Mirosław Gryszkowie, Brenda i Marek Golikowie, Nela Golik, Joanna i Paweł Jankowscy, hanna Jęsiak-Suchecka, Mieczysław Krzyżniewski, Barbara Malitka, Gabriela i Jakub Raduslcy, Jolanta i Edmund Szwedowie, Daniela i Piotr Szycowie, Nina i Jerzy Wojewscy, Marion i Aleksander von Weber, Lesław Wyszyński, Bożena i Alfred Zieńkiewiczowie.

Janusz Hankowski urodził się w 1933 r. w Ostrowi Mazowieckiej. W latach 1951-55 studiował etnografię na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom uzyskał w pracowni prof. Stanisława Teisseyre’a w 1963 roku). Od lat 60-tych jest aktywnie uczestniczy w życiu kulturalno-artystycznym Elbląga. Jest współzałożycielem i twórcą Galerii EL - to on także wymyślił dla niej nazwę.

Przez lata w ruinach Galerii EL funkcjonowała wspólna pracownia Gerharda Jurgena Bluma Kwiatkowskiego oraz Janusza Hankowskiego. Brał udział w organizacji Biennale Form Przestrzennych, jest także pomysłodawcą Salonów Elbląskich, których 27 edycję Galeria EL organizuje w tym roku. Prezentował swoje prace na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych w kraju i poza granicami, wystawach zbiorowych, ogólnopolskich i międzynarodowych. Za swoją działalność artystyczną został odznaczony Złotym Krzyżem zasługi, Krzyżem Kawalerskim orderu Odrodzenia Polski i Srebrnym Medalem Gloria Artis.

Jak można przeczytać w katalogu wystawy: „Janusz Hankowski uprawia wiele dyscyplin plastycznych: malarstwo, grafikę, tkaninę dekoracyjną. W swojej twórczości odwołuje się do treści ponadczasowych, uniwersalnych. Jego obrazy mają wiele z atmosfery nieprzemijalności ruskiej ikony, z jej uświęconą tradycją symboliką, alegorycznymi znakami i motywami. Sztuka Janusza Hankowskiego jest malarską opowieścią o Wschodzie, Rusi, Bizancjum, Kresach, o ścieraniu się i przenikaniu kultur. To unikatowa dziś fascynacja ideą wielokulturowej i tolerancyjnej pierwszej Rzeczypospolitej. Fascynacja ta stanowi punkt wyjścia dla rozlicznych malarskich dywagacji, posiadających niepowtarzalny klimat czegoś, co istnieje zaledwie na granicy realności, przeradzającej się w fantazję. Nie ma przy tym w malarstwie Janusza Hankowskiego nic ze schlebiania widzom czy wsłuchiwania się w najnowsze trendy w sztuce, jest ponadczasowe umiłowanie prawdy, trwania i rzetelności.

Nieco staroświecką, ale w najlepszym tego słowa znaczeniu, można by nazwać fascynację Janusza Hankowskiego postacią Don Kichota, który na płótnach elbląskiego artysty wydaje się być łącznikiem między bizantyjskim Wschodem, a kulturą śródziemnomorską. Postać hiszpańskiego rycerza, stworzonego przez Cervantesa, inspirowała wielu artystów, takich jak Miguel de Unamuno, Aleksander Fredro, Stanisław Moniuszko, Richard Strauss, Maurice Ravel, Iwan Turgieniew, George Byron. Don Kichot w cieniu chrześcijańskich świątyń, żydowskich synagog, w twarzach mędrców, prawosławnych świętych to na płótnach Janusza Hankowskiego nie przypadek. To symbol wiary w ideały, honor, poświęcenie, odwagę, oddania dla innych, dobro, szlachetność idealizm. Don Kichot, często samotny, bez zdroworozsądkowego literackiego współtowarzysza, ale wytrwale podążający obraną drogą w walce o nieprzemijające wartości. To Don Kichot naszego elbląskiego Janusza Hankowskiego.”

UM

Fotografie z wernisażu dzięki uprzejmości pana Miłosza Kulawiaka.