12 lutego (niedziela) w nocy zmarła Krystyna Sienkiewicz – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, artystka estradowa. Miała 81 lat. Wielokrotnie występowała w Elblągu.

Elblążanie będą m.in.  pamiętać jej rolę w spektaklu „Harold i Matylda”, który został wystawiony 18 listopada 2013 roku w Teatrze im. Aleksandra Sewruka w Elblągu. Krystyna Sienkiewicz zagrała wówczas u boku Grażyny Wolszczak. Wcześniej wystąpiła na elbląskiej scenie m.in. 1 lipca 2010 roku w spektaklu w reżyserii Cezarego Domagały pt.: "Klimakterium... i już".

Krystyna Sienkiewicz przyszła na świat w Ostrowii Mazowieckiej – mieście, z którym nie był związany nikt z jej rodziny. Ojciec, który pochodził z miejscowości Sopoćkiny, oddalonej o dwadzieścia sześć kilometrów od Grodna, znajdującej się wówczas na terytorium Królestwa Polskiego i należącej do guberni suwalskiej, został w czasie działań wojennych zamordowany przez Niemców. Ten sam los spotkał również matkę Krystyny, która przyszła na świat w miejscowości  Lajki w powiecie szczuczyńskim, w dawnej gminie wiejskiej Ostryna, położonej do 1939 roku w województwie nowogródzkim w Polsce (obecnie na Białorusi). 

Artrystka spędziła dzieciństwo na terenie województwa warmińsko-mazurskiego. Po zakończeniu II wojny światowej Krystynę i jej brata Ryszarda odnalazła stryjeczna siostra ich ojca. Ciotka zabrała ją do Szczytna, a jej brat został w łódzkim sierocińcu.

Z Elblągiem związany jest epizod z lat 70-tych XX wieku, kiedy to artystka odwiedziła nasze miasto. Opisany on został w biografii Krystyny Sienkiewicz autorstwa Grzegorza Ćwiertnieniwcza ("Krystyna Sienkiewcz. Różowe Zjawisko", Warszawa 2015):

Któregoś razu w posiadłości Krystyny Sienkiewicz pojawili się Tadeusz Konwicki i Gustaw Gottesman. Aktorka wielokrotnie namawiała ich w SPATiF-ie na tę wizytę. W końcu przyjechali, by zobaczyć, jak się urządziła: „«Zdzwoniliśmy się z Tadziem bardzo rano, bo nie wiedzieliśmy, jak daleko mieszkasz. Podróżujemy już od ósmej». «A skąd te garnitury?» – zapytałam. «Nie wiemy, jak się dla nas zakończy ten piękny dzień, może w jakimś wytwornym lokalu, gdzie nie wpuszczają bez krawatów?»”. Gottesman drukował wtedy w „Literaturze” artykuły ojca Klimuszki. I dziennikarz, i literat zachwycali się uzdrawianiem i jasnowidztwem tego słynnego zakonnika. Na potwierdzenie jego możliwości przywołali historię Ireneusza Iredyńskiego, który obawiał się operacji prostaty. Artystka uwierzyła, że pomoże on również Przyłubskiemu i zabrała go do Elbląga na spotkanie z duchownym. Klimuszko orzekł: „Będzie pan zdrowy”. Przypisał zioła, maści i twaróg. Choroba już się nie powtórzyła.

W październiku 1952 roku Krystyna Sienkiewicz rozpoczęła studia na Wydziale Grafiki w Akademii Sztuk Plastycznych w Warszawie. Świadectwo z wyróżnieniem i nagroda przodownika pracy i nauki pozwoliły dostać się na nie bez egzaminów teoretycznych. Musiała jednak zdać egzamin z rysunku. Narysowała robotników przy budowie placu Konstytucji.

To musiał być wstrętny rysunek. Socjalistyczny i bezduszny. W Liceum Sztuk Plastycznych nie rysowaliśmy żywych modeli, tylko martwe natury, jakieś gipsowe popiersia. A mnie interesował żywy obiekt, a już pies najbardziej –  wspominała po latach.

Aktorka również przedstawiła komisji swoje rysunki, w tym szkice pinczera polskiego, które bardzo spodobały się profesorom Akademii. 

To Czibusia pomogła mi się dostać na akademię, a nie robotnik z placu Konstytucji. I stąd sentyment i miłość do psa – wspominała aktorka. 

Sentyment do zwierząt pozostał. Krystyna Sienkiewicz przez wiele lat była związana z  Fundacją im. 120-lecia Towarzystwa Opieki Nad Zwierzętami, która prowadzi Schronisko dla zwierząt w Milanówku. Jak mogliśmy jakiś czas temu dowiedzieć się na stronie schroniska:

Aktorka Krystyna Sienkiewicz od samego początku związana była z Fundacją. Aktualnie jest jej prezesem. Aktorka znana jest z ogromnej miłości do naszych mniejszych braci, wspiera wszelkie akcje mające na celu pomoc bezdomnym zwierzakom, charytatywnie występuje w koncertach, maluje i sprzedaje obrazy a dochód przeznacza dla potrzebujących. Pani Krystyna znana jest również z propagowania sterylizacji i dokarmiania bezpańskich zwierząt. Propaguje mądrą miłość do zwierząt.

Na scenie zadebiutowała trochę przypadkowo. Studiując na Akademii Sztuk Plastycznych w Warszawie, 1 września 1955 roku zastąpiła chorą koleżankę w Studenckim Teatrze Satyryków (STS). Debiut był nadzwyczaj udany. Krzysztof Teodor Toeplitz napisał wtedy o niej: „różowe zjawisko STS-u”. 

Krystyna Sienkiewicz przejdzie do historii jako aktorka z charakterem. W pamięci widzów zapisała się m.in. takim filmom jak "Rodzina Leśniewskich", "Rzeczpospolita Babska", a także występom w kabaretach Olgi Lipińskiej i Starszych Panów. Byla jdnak przede wszystkim aktorką teatralną, związana z warszawską sceną teatralną Występowała w teatrach: Ateneum im. Stefana Jaracza (1964–1970), Rozmaitości (1973), Syrena (1975–1984, 2000, 2004), Komedia (1988, 1994), Scena Prezentacje (1994–1995), Na Woli (1995), Rampa na Targówku (2006–2008) oraz Teatrze Polskim w Poznaniu (1985).