W miniony piątek w holu dolnym CSE „Światowid” Elbląg odbył się niezwykle wyjątkowy wernisaż wystawy prac autorstwa Alfonsa Kułakowskiego, artysty malarza i... politycznego przestępcy. Na jego ręce gratulacje złożył m.in. nowy wicewojewoda Sławomir Sadowski, który również pojawił się na wernisażu i długo dyskutował z Mistrzem. Zapraszamy do galerii zdjęć z tego wydarzenia.

Kim jest Alfons Kulakowski? Tak pisze sam o sobie na swojej stronie internetowej:

Urodziłem się 9 maja 1927 roku w Osicznie koło Berdyczowa.  Jako dwuletnie dziecko zostałem politycznym przestępcą. Komunistyczne tornado na zawsze wyrwało nas z rodzinnego majątku. Cała nasza rodzina – ojciec Albin, mama Bronisława i pięcioletni brat Mieczysław – została zesłana w najgorsze miejsce na północnej Syberii – do Baczkaru… Tajga i błoto, wielki mróz przez długa zimę, deszcz  przez krótkie lato, głód, tyfus, gruźlica, malaria…

Byliśmy tam jedyna polską rodziną.

W 1937 roku zostali rozstrzelani bracia mojego ojca – Grzegorz, Wacław, Józef, Paweł i Ambroży. Ten sam los spotkał Kazimierza, ojca mamy i jej brata Alojzego.

W 1938  roku urodziła się nasza kochana siostrzyczka Leokadia. Często płakałem, widząc w jak zlych warunkach musiała żyć nasza malutka

W roku 1944 uciekłem z łagru. Bez żadnych dokumentów, przez tajgę, dotarłem do oddalonego o 300 km tomska. Z tomska różnymi pociągami – często siedząc na zderzaku ostatniego wagonu – dojechałem do Lepsy w Kazachstanie. Do brata Mieczysława, który uciekł wcześniej (w beczce od nafty) i po ukończeniu uczelni pracował jako geodeta.

W latach 1945-1952 studiowałem malarstwo w Ałma-Acie (Kazachstan). Moimi profesorami byli zesłańcy: Abram Czerkaski ( z Akademii w Kijowie) i Leonid Leontiew (z Akademii w Leningradzie).

1952 – moja pierwsza indywidualna wystawa zorganizowana przez Związek Artystów Plastyków w Ałma-Acie 1953 – wystawy w Moskwie, Leningradzie, Samarze i innych miastach Rosji. Zostałem przyjety do związku Artystów Plastyków. Byłem też głównym malarzem Fundacji Sztuki i rektorem Szkoły reklamy w Samarze.

W 1997 stałem się prawdziwym Polakiem, uzyskałem obywatelstwo i zamieszkałem w Ojczyźnie.

Swoją pierwszą wystawę indywidualną miałem w Warszawie w 1996 roku. Wystawiałem potem m. In. W Krakowie, Poznaniu , Bydgoszczy, Olsztynie, Brukseli.