Dzień Matki I znowu jak co roku kolejny Dzień Matki lecz cóż mam począć kiedy Ciebie nie ma położę na Twym grobie śliczne wonne kwiatki w dowód pamięci jak miłosny poemat. Przyniosę Ci Matko wonne konwalie a na nich srebrne krople rosy i wydam okrzyk prosto z serca kocham Cię Matko wniebogłosy. Odeszłaś tak nagle w spokoju i ciszy że nawet łza moja nie zdążyła spaść pozostał ból w sercu i wielka tęsknota i gruda ziemi zaciśnięta w garść. Niech Ci ta ziemia całunem będzie a mgła poranna jak płaszczem Cię otuli spoczywaj w pokoju to moje orędzie do Boga Matko on Cię przytuli. Henryk Siwakowski

odpowiedz zgłość do moderacji